İçimde Bahçeler

Geleceğe doğru örülen yol çok zor geliyordu gözüme.

Omuzlarıma taşımak istemediğim sorumluluklar,

çıkmazlar yüklüyordu. Bir eşiğin ortasındaydım. Çok

zorlu bir yol ayrımında. Hangi yolun sonu bahçelerimi

çiçeklendirir, hangisi çorak topraklara döndürürdü

karar veremiyordum. Ama çok derinlerde hissediyordum

sanrısını. Gözlerimi yumduğum an orada

görüyordum. Elimi kalbimin üzerine koyduğumda

sesini duyumsuyordum. Yaşanan bunca kafa karışıklığının,

yüreğim ve beynimin tutuştuğu keskin kavganın

arasında bağırmasa da fısıldıyordu bana adını…

Ne ülkelerin ne şehirlerin ne de kırgınlıkla geçen günlerin

gücü onu benden almaya, içimde sahip olduğu

yerden ayırmaya yetmiyordu.

Tuvaliyle acısını bir yandan küllendirirken bir yandan

harlayan genç bir kadının hayat yolculuğunda aşkı,

aslında kendisini arayışının romanı… Anıl Yavuz’un

kaleminden.